BUUV van de Maand, april
Jitesh
Haarlem, april 2019
Als we allemaal drie keer per jaar een goede daad zouden doen, zou de wereld er heel anders uitzien.
"Het geeft enorm veel voldoening om iets voor iemand anders te doen zonder daar iets voor terug te verwachten", vertelt de 43-jarige Jitesh, BUUV van de maand april 2019. "Daar kwam ik eigenlijk achter toen ik een paar jaar terug in India was om de as van mijn vader uit te strooien. Hoewel geboren in Oeganda, liggen daar zijn roots." Tijdens zijn rondreis van een maand ontdekte Jitesh – zelf in Twente geboren - dat er in het leven meer is dan alleen werken en je rekeningen betalen. "Ik zag in India hoe het leven ook kan zijn, een wereld van verschil met wat wij gewend zijn. Met iets heel kleins kun je iemand anders al blij maken. Dat gaf me een goed gevoel en ik besloot dat ik daar in Nederland ook wat mee wilde. Gewoon iets voor een ander doen zonder te denken what's in it for me.. Dat bedoel ik in materialistisch opzicht. Ik doe het namelijk ook een beetje voor mezelf, want het doet me goed. Ik woon bijvoorbeeld in de binnenstad, heb een kantoorbaan en daarom vind ik het geweldig om tuinklussen te doen."
Het BUUV-concept bleek precies in Jitesh' straatje te passen. "Vrijblijvend en vrijwillig. Je kunt zelf bepalen wanneer en wat je wilt doen en voor wie. Het is dankbaar werk; het kost mij een uurtje terwijl iemand anders er maanden plezier van heeft. Ik heb al allerlei klusjes gedaan, van een lamp ophangen en een kast versjouwen tot tuinwerkzaamheden. Het leukste vind ik eenmalige karweitjes, geen verplichting, gewoon luchtig en we worden er allebei blij van. Een ander fijn aspect is dat je nieuwe mensen ontmoet. Ik heb er veel contacten aan overgehouden. Bij een mevrouw ga ik af en toe op de koffie bijvoorbeeld en voor een meneer snoei ik ieder jaar zijn coniferen. Ik heb ook zelf een keer een vraag op de site gezet. Ik zocht een bootje, een opknappertje, dat ik na herstel af en toe zou mogen lenen. Daar heeft een mevrouw op gereageerd. We zijn goede vrienden geworden en inmiddels samen de trotse eigenaren van een bootje."
Jitesh kijkt positief terug op zijn BUUV-ervaringen. "Ik heb ooit een Irakees meisje dat moest verhuizen, geholpen met vervoer met mijn auto. Ik gaf destijds ook taalles aan een groepje voornamelijk Syrische mannen in de Koepel. Daar heb ik er een paar van meegenomen om te helpen sjouwen. Een mooie combinatie. Inmiddels zijn al die mensen ingeburgerd en fietsen en varen we regelmatig samen; er zijn vriendschappen ontstaan.
Ik zou het absoluut iedereen aan willen raden om te gaan BUUV-en. Je moet misschien even uit je comfortzone en dat is kan best een beetje eng of spannend zijn, maar ik zou zeggen: probeer het eens! Vind je het niks, dan staat het je vrij om weer te gaan. Het geeft een goed gevoel om iemand anders te helpen en blij te maken. Als we allemaal drie keer per jaar een goede daad zouden doen, zou de wereld er heel anders uitzien."
